Sapo mori armët bërthamore dhe ushtrinë mercenare të Wagnerit, presidenti i Bjellorusisë, Aleksandër Lukashenko,pushoi së qeni një diktator i dorës së tretë që nuk bën asgjë pa lejen e presidentit rus, Vladimir Putin , shkruan The Telegraph .
Ndërsa ky ish-menaxher i fermës shtetërore me siguri po shijon lavdinë që fitoi pasi gjoja shpëtoi Rusinë nga lufta civile, fakti që ai është përfshirë më seriozisht në konfliktin midis shefit të Wagner-it, Yevgeny Prigozhin dhe Putinit, duhet të shqetësojë Organizatën e Traktatit të Atlantikut të Veriut (NATO). sepse situata në kufijtë e saj lindorë në aspektin e sigurisë mund të ndryshojë ndjeshëm dhe për një kohë të gjatë.
Lukashenko pretendon se ai e bindi Putinin të mos shkatërrojë Prigozhin, i cili në fund të javës së kaluar mori Rostov-on-Don me trupat e tij dhe u nis drejt Moskës. Dyshohet se Lukashenko kontaktoi Prigozhin në një kohë kur ky i fundit ishte në mes të një lloj avarie psikologjike dhe i ofroi të hiqte dorë nga grushti dhe të vinte në Bjellorusi ku do të ishte i sigurt.
Prigozhin pranoi ofertën e Lukashenkos dhe së bashku me disa luftëtarë të tij “u vendos” në Bjellorusi. Kjo nga ana tjetër e lejoi Putinin të thoshte se forcat ruse të sigurisë mbrojtën Nënën Rusi dhe ndaluan luftën civile përpara se ajo të fillonte realisht.
Dhe ndërsa Kremlini i mbijetoi këtij sulmi ndaj vetvetes, mbetet për t’u parë se si manovrat e Lukashenkos do të ndikojnë në situatën e sigurisë në Poloni, Lituani dhe Letoni – anëtarët e NATO-s që kufizojnë Bjellorusinë.
Për momentin, nuk dihet se sa Wagneritë ikën në Bjellorusi së bashku me Prigozhin. Ai tha se rebelimi i tij kundër institucionit ushtarak rus të udhëhequr nga ministri i Mbrojtjes Sergei Shoigu u mbështet nga 25,000 mercenarë. Putini u ofroi Wagnerëve që morën pjesë në rebelim tre opsione – të shkonin në Bjellorusi, të bashkoheshin me ushtrinë ruse dhe shërbimet e sigurisë dhe të ktheheshin në shtëpi. Në të njëjtën kohë, Lukashenko u tha mercenarëve se ata mund të vendoseshin në zonën e një baze ushtarake të braktisur. Gardhi është aty, ju keni gjithçka, vendosni çadrat tuaja”, tha presidenti i Bjellorusisë.
Nëse Wagner dhe ushtria bjelloruse do të bashkonin forcat, Bjellorusia do të bëhej papritmas një komb më i fuqishëm ushtarakisht, dhe ky është pikërisht skenari që NATO-ja i frikësohet më shumë. Presidenti i Lituanisë, Gitanas Nausėda tha se “vrasësit serialë” të Wagner mund të destabilizojnë vendet në kufi me Bjellorusinë nëse lejohen të rigrupohen atje dhe të fillojnë të veprojnë përsëri. Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Jens Stoltenberg tha se Aleanca është e gatshme të mbrohet kundër kërcënimit që mund të vijë si nga Moska ashtu edhe nga Minsku. Ai shtoi se në samitin e ardhshëm të NATO-s, i cili do të mbahet javën e ardhshme në Vilnius të Lituanisë, do të diskutohet për forcimin e kapaciteteve mbrojtëse të vendeve anëtare që ndodhen pikërisht pranë Bjellorusisë.
NATO ka frikë se Bjellorusia, falë mbërritjes së fundit të armëve bërthamore taktike ruse dhe vagneritëve, mund t’ia bëjë jetën më të vështirë. Putin dërgoi armë bërthamore në Bjellorusi për t’i “kujtuar” NATO-s përpara samitit të Vilniusit se çfarëdo problemi që ka Rusia nuk e ka zvogëluar arsenalin e saj të armëve bërthamore, më të madhin në botë. Megjithatë, tani që si armët bërthamore të Wagneritëve ashtu edhe ato ruse janë në Bjellorusi, NATO nuk mund ta trajtojë më Bjellorusinë si një kukull në fund të vargut rus.
Minsku tani mund të kërcënojë vetë Evropën Lindore dhe Balltikun.